Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Translated to:	درآرد 1

6 Poems contain off bring

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.10-28.10

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.10

German Translation

[1] مرا می‌بینی و هر دم زیادت می‌کنی دردم
تو را می‌بینم و میلم زیادت می‌شود هر دم

[2] به سامانم نمی‌پرسی نمی‌دانم چه سر داری
به درمانم نمی‌کوشی نمی‌دانی مگر دردم

[3] نه راه است این که بگذاری مرا بر خاک و بگریزی
گذاری آر و بازم پرس تا خاک رهت گردم

[4] ندارم دستت از دامن بجز در خاک و آن دم هم
که بر خاکم روان گردی بگیرد دامنت گردم

[5] فرورفت از غم عشقت دمم دم می‌دهی تا کی
دمار از من برآوردی نمی‌گویی برآوردم

[6] شبی دل را به تاریکی ز زلفت باز می‌جستم
رخت می‌دیدم و جامی هلالی باز می‌خوردم

[7] کشیدم در برت ناگاه و شد در تاب گیسویت
نهادم بر لبت لب را و جان و دل فدا کردم

[8] تو خوش می‌باش با حافظ برو گو خصم جان می‌ده
چو گرمی از تو می‌بینم چه باک از خصم دم سردم

[1] Me ,Thou beholdest and ,in a moment ,my pain ,greater Thou makest
Thee ,I behold and momently my inclination for Thee greater becometh .

[2] As to my state ,Thou askest not what mystery Thou hast ,I know not
For my remedy ,Thou strivest not perchance ,my pain ,Thou knowest not .

[3] Not the way is this that me ,on the dust ,Thou shouldst cast and pass on
Pass by me and again my state ask ,so that the dust of Thy Path ,I may become .

[4] From off Thy skirt ,I keep not my hand ,save in the dust of the grave and ,that very moment ,
When ,over my dust in the grave Thou passest ,Thy skirt ,my dust will seize .

[5] From grief of love for Thee ,my breath of life descended .Breath ,Thou givest till when
Forth from me ,destruction ,Thou takest : Thou sayest not : Breath ,bring forth .

[6] One night ,in the darkness ,from Thy dark tress ,my heart I sought
Thy face ,I beheld and a cup of Thy ruby lip ,again I drank .

[7] Suddenly ,Thee ,into my bosom ,I drew and ,into the curl of Thy tress ,it my heart went
On Thy lip ,my lip I placed and ,soul and heart ,made sacrifice .

[8] To Hafiz ,kind be Thou .To the enemy say Thy life surrender :
When on Thy part ,warmth I see ,of the enemy cold of breath ,mine ,what fear

[1] Wenn du hinaus auf Felder geh'st,Hinaus in's Grüne wandelst,So strömet meine blut'ge Thrän'Herab die gelben Wangen.

[2] Du schauest mich und alsogleichVermehrest du mein Leiden;Ich schaue Dich und alsogleichVermehrt sich meine Liebe.

[3] Ich weiß nicht, was im Sinn du führst,Du fragst nicht, wie's mir gehe;Du eilest nicht, mir beizustehn,Weißt du nicht, daß ich kränkle?

[4] Du wirfst mich in den Staub, und gehstVorüber, ist dies billig?O komm, und frage, wie's mir geht,Ich will dein Wegstaub werden.

[5] Ich zieh' die Hand von deinem StaubNicht ab, bis daß ich Staub bin,Wenn du mein Grab vorübergehst,Flieg' ich dem Saum als Staub an.

[6] Im Gram um deine Liebe giengHinab zum Grund die Seele,Du rächest dich, du sagest nichtNun ruhe aus ein wenig.

[7] Ich suchte bei der dunkeln NachtMein Herz in deinen Locken,Da sah ich deiner Wangen Mond,Und trank aus rothen Lippen.

[8] Ich zog dich her an meine Brust,Da kräusten sich die Haare,Ich legte Lippen auf den Mund,Aufopfernd Herz und Seele.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.23-28.23

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.23

German Translation

[1] به تیغم گر کشد دستش نگیرم
وگر تیرم زند منت پذیرم

[2] کمان ابرویت را گو بزن تیر
که پیش دست و بازویت بمیرم

[3] غم گیتی گر از پایم درآرد
بجز ساغر که باشد دستگیرم

[4] برآی ای آفتاب صبح امید
که در دست شب هجران اسیرم

[5] به فریادم رس ای پیر خرابات
به یک جرعه جوانم کن که پیرم

[6] به گیسوی تو خوردم دوش سوگند
که من از پای تو سر بر نگیرم

[7] بسوز این خرقه تقوا تو حافظ
که گر آتش شوم در وی نگیرم

[1] If ,with the sword of tyranny He the true Beloved slay me ,His hand ,I seize not
If ,upon me ,this arrow He strike ,obliged I am .

[2] To the true Beloved say At that our eyebrow ,Thy arrow strike ,
That ,before Thy hand and arm ,I may die .

[3] If ,me from off my feet ,the world's grief bring ,
Save the cup ,my hand - seizer helper is who

[4] O Sun of the morning of hope the true Beloved come forth
For ,in the hand of the dark night of separation ,captive am I .

[5] O Pir of the tavern the murshid excellent and perfect come to my cry for justice
By a draught ,me young make for old am I .

[6] Last night ,by thy tress ,I ate an oath ,
That ,my head ,from off thy foot ,I will not take .

[7] Hafiz this ,thy khirka of piety ,hard as iron ,void of tenderness consume with fire
For even if a consuming fire I became ,I should kindle it not .

[8] For fearful contemplation and manifestation ,I soar Every evening and morning ,that glorious bird ,am I ,
The sound of whose mighty cry in remembrance of God to the lofty Sidra tree reacheth .

[1] Wenn sie mich mit dem Schwerdte mordet, So halt' ich sie nicht zurück, Und wenn sie Pfeile auf mich schießet, So halt' ich es für ein Glück.

[2] O saget unsrer Bogenschützinn, Sie brauche mich statt des Pfeils. Von ihrer Hand, vor ihren Füßen Ereilet mich dann der Tod.

[3] Wenn ob dem Gram und Schmerz des Glückes Die Haltung verlohren geht, Wer kann wohl anders, als der Schenke Die Hand ergreifen alsdann.

[4] O komm' herauf du lang ersehnter, O Morgen der Hoffnung komm. Denn es ist in der Nacht der Trennung, Mir leider verstricket die Hand.

[5] O komm' du Alter aus der Schenke, O komm, daß du helfest mir, Vergnüge mich mit einem Hefen, Schon lange bin ich ein Greis,

[6] Ich hab' bei deinen Haaren gestern, Ich habe gethan den Schwur. Ich zieh' den Kopf aus deinen Haaren, In's Künftige nicht zurück.

[7] Verbrenne du Hafis vor allen, Verbrenne die Bescheidenheit, Eh' eine andre böse Flamme Dieselbe vielleicht ergreift.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.67-28.67

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.67

German Translation

[1] صوفی بیا که خرقه سالوس برکشیم
وین نقش زرق را خط بطلان به سر کشیم

[2] نذر و فتوح صومعه در وجه می‌نهیم
دلق ریا به آب خرابات برکشیم

[3] فردا اگر نه روضه رضوان به ما دهند
غلمان ز روضه حور ز جنت به درکشیم

[4] بیرون جهیم سرخوش و از بزم صوفیان
غارت کنیم باده و شاهد به بر کشیم

[5] عشرت کنیم ور نه به حسرت کشندمان
روزی که رخت جان به جهانی دگر کشیم

[6] سر خدا که در تتق غیب منزویست
مستانه‌اش نقاب ز رخسار برکشیم

[7] کو جلوه‌ای ز ابروی او تا چو ماه نو
گوی سپهر در خم چوگان زر کشیم

[8] حافظ نه حد ماست چنین لاف‌ها زدن
پای از گلیم خویش چرا بیشتر کشیم

[1] O Sufi come the khirka of hypocrisy ,off we will draw
On across the head of this picture of hypocrisy ,the cancelling line ,we will draw

[2] The offering and the alms of the towered building the monastery as the price of wine ,we place
In the water of the tavern of love ,from the pollution of self - beholding and of man - displaying ,we will wash and the garment of hypocrisy drawing ,we will draw .

[3] To - morrow the resurrection day if to us the garden of Rizvan they give not ,
Youths from the seventh heaven ghurfa and Hur from the garden jannat out we draw .

[4] Happy of head ,forth from the world we lovers of God will leap and from the banquet of the rival the outward worshipper ; or the denier of love
On the last day the cup ,we plunder ; and ,to the door ,the lovely one we draw .

[5] A work ,let us do if not ,shame it will bring ,
One day ,when to the other world ,life's chattels ,we draw .

[6] The mystery of fate that ,in the veil of the hidden ,is hidden ,
Intoxicatedly ,from off its face ,the veil we draw .

[7] From His eye - brow ,the glance where ,so that ,like the new crescent moon ,
In the chaugan of gold ,the ball of the sphere ,we may draw .

[8] Hafiz not our limit is it like this to boast
From beyond my blanket ,my foot farther why should we draw .

[1] Komm' Weiser, laß uns dieses Kleid Des Trugs ausziehen. Laß über's Bild der Gleisnerey Den Schwamm uns ziehen.

[2] Die Opfer und die Spenden laß Für Wein uns geben, Die Kutte laß uns durch den Bach Der Schenke ziehen.

[3] Und sollte man das Paradies Uns dann verweigern, So wollen wir selbst die Huris Heraus uns ziehen.

[4] Berauscht spring' aus der Zell hervor Vom Neiderfeste. Laß uns den Wein, laß Mädchen uns Beim Haar herziehen.

[5] Wir wollen Nichts als Gutes thun, Sonst wird uns Schande, Am Tage, wo die Seele muß Von hinnen ziehen.

[6] Und von dem tief verborgnen Loos, Das Keiner kennet, Laß uns den Schleier, der es deckt, Im Rausch wegziehen.

[7] Wo sind die süßen Schmeichelei'n Von diesen Brauen, Daß wie der Mond den Himmelsplan Nach uns wir ziehen.

[8] Hafis, es ziemet dir ja nicht, So viel zu prahlen, Und aus des Teppichs Kreis hinaus Den Fuß zu ziehen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.50-10.50

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.50

German Translation

[1] دلم جز مهر مه رویان طریقی بر نمی‌گیرد
ز هر در می‌دهم پندش ولیکن در نمی‌گیرد

[2] خدا را ای نصیحتگو حدیث ساغر و می گو
که نقشی در خیال ما از این خوشتر نمی‌گیرد

[3] بیا ای ساقی گلرخ بیاور باده رنگین
که فکری در درون ما از این بهتر نمی‌گیرد

[4] صراحی می‌کشم پنهان و مردم دفتر انگارند
عجب گر آتش این زرق در دفتر نمی‌گیرد

[5] من این دلق مرقع را بخواهم سوختن روزی
که پیر می فروشانش به جامی بر نمی‌گیرد

[6] از آن رو هست یاران را صفاها با می لعلش
که غیر از راستی نقشی در آن جوهر نمی‌گیرد

[7] سر و چشمی چنین دلکش تو گویی چشم از او بردوز
برو کاین وعظ بی‌معنی مرا در سر نمی‌گیرد

[8] نصیحتگوی رندان را که با حکم قضا جنگ است
دلش بس تنگ می‌بینم مگر ساغر نمی‌گیرد

[9] میان گریه می‌خندم که چون شمع اندر این مجلس
زبان آتشینم هست لیکن در نمی‌گیرد

[10] چه خوش صید دلم کردی بنازم چشم مستت را
که کس مرغان وحشی را از این خوشتر نمی‌گیرد

[11] سخن در احتیاج ما و استغنای معشوق است
چه سود افسونگری ای دل که در دلبر نمی‌گیرد

[12] من آن آیینه را روزی به دست آرم سکندروار
اگر می‌گیرد این آتش زمانی ور نمی‌گیرد

[13] خدا را رحمی ای منعم که درویش سر کویت
دری دیگر نمی‌داند رهی دیگر نمی‌گیرد

[14] بدین شعر تر شیرین ز شاهنشه عجب دارم
که سر تا پای حافظ را چرا در زر نمی‌گیرد

[1] Save the love of those moon of face ,a path my heart taketh not
To it the heart in every way ,I give counsel but it kindleth not .

[2] O counsel - utterer for God's sake ,utter the tale of the Saki's writing and abandon counsel - uttering
For ,a picture more beautiful than this ,our imagination ,taketh not .

[4] Secretly ,I drink a goblet of wine and ,men think it a book
Wonderful if the book ,this hypocrisy's fire kindleth not .

[5] One day ,I shall burn this gilded hypocritical darvish garment ,
Which ,for a single cup ,the Pir of the wine - sellers taketh not .

[6] The pure - players lovers of God have purities with wine ,for the reason
That in this jewel ,save truthfulness a picture taketh not .

[7] The head and the eye of the counsel - utterer with all this goodness Yet thou mayest say Take off thy eye from him and to him go not
Go for in my head ,this meaningless counsel - ^ taketh not .

[8] The counsel - utterer of profligates ,who hath war with God's decree
His heart ,I see much straitened perhaps ,the cup he taketh not .

[9] In the midst of weeping ,I laugh .Because ,like the candle in this assembly ,
The fiery tongue is mine but ,it the tongue it the fire kindleth not .

[10] How happily Thou madest prey of my heart Of Thy intoxicated eye ,I boast
For ,better than this ,the wild birds ,a person taketh not

[11] In respect of our need and of the independence of the true Beloved ,is speech
O heart what profit is sorcery ,when in the Heart - Ravisher ,it taketh not .

[12] One day ,like Sikandar ,I shall bring to hand that dull mirror of the heart
If ,even this great fire love for God seize it ,for a moment ,it the mirror kindleth not .

[13] O Benefactor the true Beloved for God's sake ,a little pity .For ,the darvish of the head of Thy street
Knoweth not another door another Path ,taketh not .

[14] For this verse ,fresh and sweet ,I wonder the King of kings
Why ,Hafiz ,head to foot in gold ,he taketh not .

[1] Der Mondgesichter Liebe ist Die Straße, die mein Herz ergreift, Ich gab ihm fleißig meinen Rath, Doch seh' ich, daß er's nicht begreift.

[2] O Prediger! o sag' bei Gott! Ein Wort von meines Schenken Flaum, Indem die Fantasie kein Bild Mit Feuersinn wie dies ergreift.

[3] Vom alten Wirth der Schenke hab' Ich viel erfahren, Gutes viel, Ich weiß, daß er die Gleißnerei Nicht für ein Glas voll Weins ergreift.

[4] Ich trag' die Flasche unterm Arm, Die Leute haltens für ein Buch, Ein wahres Wunder, wenn das Buch Des Trugs das Feuer nicht ergreift.

[5] Ich will zuletzt doch eines Tags Verkaufen dieses bunte Kleid; Indem der Wirth dafür ein Glas Voll Weines aus dem Keller greift.

[6] Wer reines Herzens ist, genießt Am rothem Weine so viel Lust, Weil diesen rothen Edelstein Nur der gerade Sinn ergreift.

[7] Das schöne Haupt! das schöne Aug'! Du sagest, thu' darauf Verzicht, Doch diese Predigt ohne Sinn, Ist's nicht, was mein Gefühl ergreift.

[8] Ich seh', daß dieser Trunkenbold, Der immer spricht von gutem Rath, Auf Gottes ew'gen Rathschluß zürnt, Wer weiß, ob er um's Glas wohl greift.

[9] Ich weine und ich lach' zugleich, Wie es der Kerzen Sitte ist, Und meine Zunge ist von Gluth, Doch zweifl' ich, ob sie was ergreift.

[10] Was für ein wahrer Jäger bist Du trunknes Aug', ich opfre dir Mein Herz, indem kein Jäger sonst Als du, den wilden Vogel greift.

[11] Ich hab' des Worts wahrhaftig Noth, Doch von der Freundinn wird's entbehrt, Allein was nützt der Zauberdunst, Wenn er die Schöne nicht ergreift?

[12] Ich will einst Alexandern gleich Den Spiegel nehmen in die Hand, Es sey nun, daß mich seine Gluth Ergreifet, oder nicht ergreift.

[13] Erbarme dich, o Gütiger! Erbarme dich, denn der Derwisch Kennt nur dein Haus, kennt keinen Weg, Wenn er den deinen nicht ergreift.

[14] Da du so lieblich singst Hafis, So wundert es mich sehr fürwahr, Daß dich dein König nicht mit Gold Und Schätzen um und um ergreift.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.51-10.51

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.51

German Translation

[1] ساقی ار باده از این دست به جام اندازد
عارفان را همه در شرب مدام اندازد

[2] ور چنین زیر خم زلف نهد دانه خال
ای بسا مرغ خرد را که به دام اندازد

[3] ای خوشا دولت آن مست که در پای حریف
سر و دستار نداند که کدام اندازد

[4] زاهد خام که انکار می و جام کند
پخته گردد چو نظر بر می خام اندازد

[5] روز در کسب هنر کوش که می خوردن روز
دل چون آینه در زنگ ظلام اندازد

[6] آن زمان وقت می صبح فروغ است که شب
گرد خرگاه افق پرده شام اندازد

[7] باده با محتسب شهر ننوشی زنهار
بخورد باده‌ات و سنگ به جام اندازد

[8] حافظا سر ز کله گوشه خورشید برآر
بختت ار قرعه بدان ماه تمام اندازد

[1] If the Saki the true Beloved the wine into the cup ,in this way cast
All the Arifs into the way of ever wine drinking ,He will cast .

[2] If thus ,beneath the curve of the tress ,He place the grain of the mole ,
O many a bird of wisdom ,that ,into the net ,it will cast

[3] Happy the state of that intoxicated one ,who from exceeding intoxication at the foot of the rival ,
Head or turban ,knoweth not which off he will cast .

[4] In desire persistence of denial ,the Zahid immature of nature remaineth
Mature ,he becometh when on the wine of the cup ,his glance he casteth .

[5] By day ,strive in the acquisition of skill .For wine - drinking by day ,
The heart bright like the mirror ,into the blight of darkness ,casteth .

[6] The time of wine of morning - splendour is that time when night ,
The evening's screen around the tent of the horizon ,casteth .

[7] Take care thou drink not wine of love with the city - Muhtasib reason
Thy wine he drinketh and ,into the cup the stone of calumny he casteth .

[8] O Hafiz with the great cup ,a corner of the sun ,bring forth thy head in splendour
If the dice for that full moon the true Beloved fortune casteth .

[1] Wenn von diesem Wein der Schenke In das Glas wirft, Er in Trunkenheit die Weisen Ganz gewiß wirft.

[2] Wenn er zu des Haares Stricken Korn des Maals legt Er gewiß die Vögel alle In das Netz wirft.

[3] O des Glückes, wenn der Trunkne Nicht mehr recht weiß, Ob er zu den Füßen Turban Oder Kopf wirft.

[5] Strebe, Tugend zu erwerben, Wenn es Tag ist. Weil das Trinken an dem Tage Rost auf's Herz wirft.

[6] Für die Trinker ist der Morgen Dann im Vollglanz, Wenn der Abend seinen Schleier Auf die Welt wirft.

[7] Hüt' dich, daß du mit dem Vogte Jemals Wein trinkst. Weil er, wenn er Wein getrunken, Stein' in's Glas wirft.

[8] Heb' Hafis gemuth den Scheitel Bis zur Sonn' auf, Wenn dein gutes Glück den Vollmond Dir zum Loos wirft.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.77-4.77

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.77

German Translation

[1] ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت
جانم بسوختی و به دل دوست دارمت

[2] تا دامن کفن نکشم زیر پای خاک
باور مکن که دست ز دامن بدارمت

[3] محراب ابرویت بنما تا سحرگهی
دست دعا برآرم و در گردن آرمت

[4] گر بایدم شدن سوی هاروت بابلی
صد گونه جادویی بکنم تا بیارمت

[5] خواهم که پیش میرمت ای بی‌وفا طبیب
بیمار بازپرس که در انتظارمت

[6] صد جوی آب بسته‌ام از دیده بر کنار
بر بوی تخم مهر که در دل بکارمت

[7] خونم بریخت و از غم عشقم خلاص داد
منت پذیر غمزه خنجر گذارمت

[8] می‌گریم و مرادم از این سیل اشکبار
تخم محبت است که در دل بکارمت

[9] بارم ده از کرم سوی خود تا به سوز دل
در پای دم به دم گهر از دیده بارمت

[10] حافظ شراب و شاهد و رندی نه وضع توست
فی الجمله می‌کنی و فرو می‌گذارمت

[1] O beloved hidden from my sight to God ,I entrust ,thee .
In pain of separation thou consumedest my soul ; yet with heart ,friend I hold thee .

[2] So long as I trail not the skirt of my shroud beneath the foot of the dust of the grave
Believe not ,I will keep my hand from off the skirt of thee .

[3] Display the prayer - arch of thy eyebrow ,that ,in the morning - time ,
In excuse I may bring forth my hand of prayer and bring it upon the neck of thee .

[4] If it be necessary for me to go to Harut of Babil ,
A hundred kinds of sorcery learned from him I will evoke to bring thee .

[5] O faithless physician the beloved I wish to die before thee
Ask the sick for I am in expectation of thee .

[6] In exceeding love for thee I have ,in my bosom ,established a hundred streams of tear from my eye
In the hope that I may sow love's seed in the heart of thee .

[7] The beloved spilled my blood and released me from grief of separation ,
Thank - profferer ,I am for the dagger - working glance of thee .

[8] I weep and ,from this tear ,torrent raining ,my hope
Is that love's seed ,I may plant in the heart of thee .

[9] Of thy grace ,give me access to thyself so that ,with heart - consuming ,
The jewel the tear of the eye ,I may momently rain upon the feet of thee .

[1] O Du, ferne von mir! sey Gott befohlen! Ich Verbrannter, ich bin Dir gut von Herzen.

[2] Glaub' nicht, daß ich die Hand von deinem Saume Lasse, bis mich das Tuch des Grabes umwickelt.

[3] Zeige mir den Altar von deinen Brauen, Daß zum Morgengebet die Händ' ich hebe.

[4] Soll nach Babel ich gehen, zum Zaubrer Harut, Alles würde versucht, dich mitzunehmen.

[5] Daß ich sterbe, das willst du ungetreuer Arzt! den Knaben besuch', er harret Deiner.

[6] Sieh', es fließet der Strom von meinen Thränen, Daß der Saamen der Lieb' aus Dir entsprieße.

[7] Du vergoßest mein Blut, den Gram der Trennung Nahmst du aber hinweg, mit deinen Dolchen.

[9] Du, verleihe mir Kraft, daß zu den Füßen Perlen ich streu' aus meinen Augen.

[10] Wein und Mährchen Hafis geziemen dir nicht, Auch das kleinste Vergehn werd' ich bestrafen.